سید روح الله موسوی - در زمینه عکاسی حرفه ای

عکاسی از گلها و دیگر اشیاء طبیعی

باد و خورشید

بدون شک، دو مشکل اصلی در عکاسی از گلها باد و خورشید است. با وجود باد مشکلات دو چندان است. ممکن است تا کنون عکسهایی عالی را با شاتر سرعت پایین دیده باشید که باد در حال وزیدن به گیاهان است و باد را میتوان در آنها احساس نمود. ولی برای بیشتر کاربردها مات شدن تصویر دشمن عکس است. خوشبختانه در اکثر روزها حتی هنگامی که نسیم می وزد لحظاتی بدون باد وجود دارد. فقط کافی است که صبور باشید و تا رسیدن موقع مناسب برای گرفتن عکس کمی صبر نمایید. در بیشتر مواقع این لحظات آرام آنقدر کم است که نمی توانید از تایمر استفاده نمایید، چون ممکن است قبل از اینکه عکس گرفته شود دوباره باد شروع شود.

عکس این گلها در نور درخشان خورشید گرفته شده است. سایه‌ها جذابیت خاصی به عکس داده اند.

نحوه نمایش گلها

روشی که یک عکس را ترکیب‌بندی می کنید بستگی به این دارد که هدف شما چیست. اگر هدف شما این است که گلها و گیاهان را با عکسهایتان معرفی کنید و نمایش دهید باید عکسها بصورت مستند و نمایش دهنده تمام اجزای گل از جمله خود گل و برگها و ساقه باشد. ولی اگر نگاه امپرسیونیستی دارید قاعده خاصی وجود ندارد و باید بر ذهن و احساس هنری خود اتکا نمایید.

این عکس با نشان دادن برگ و گل بیشتر بدرد معرفی و شناسایی گیاهان می خورد.

دراین عکس بیشتر با نگاهی هنری و امپرسیونیستی گل به تصویر کشده شده است. این جور عکسها با وجود زیبایی بدرد معرفی گلها نمی خورند و فقط کاربرد زیبایی شناختی دارند.

بازی با زاویه ها

عکس گرفتن از بالا به پایین زاویه عادی است ،اما پایین بردن دوربین تا جایی که گل هم سطح چشم قرار بگیرد یا حتی عکس گرفتن از پایین به بالا یک نگاه ویژه به گلها است. اگر می خواهید تمام اجزاء شارپ باشند طوری عکس بگیرید که همه در یک سطح باشند و دوربین را موازی آن سطح بگیرید.

عکاسی مستقیم از بالا معمولا خوب است. بخصوص برای گلهایی که خیلی نزدیک به زمین می‌رویند. 

در این عکس دوربین روی زمین قرار داده شده است. در این طور عکسها وجود مانیتور چرخان بسیار برای کادر بندی و گرفتن عکس مفید واقع می شود.

روشی که برای گرفت عکس گلها خوب است برای سایر موجودات عالی است. در اینجا دو عکس از یک لاک پشت را مشاهده می‌نمایید که بعداز تخم گذاری در ساحل در حال برگشت به دریاچه است.

فلاش

بهتر است از فلاشهایی مثل Canon Twin Lites که دارای مد سرعت بالای همزمانی هستند استفاده نمایید. این فلاش قابلیت همزمانی تا 2000/1 ثانیه را داشته و اشیاءمتحرک را براحتی فریز می کند. یکی دیگر از مزایای فلاش این است که می توانید آنرا با ترکیب جبران نوری بکار ببرید تا زیمه را تیره نمایید. در تصاویر زیر، تصویر اول با جبران نوری 2- گرفته شده است. ولی دومی بدون تغییر و با جبران نوری 0 گرفته شده است. هر چه نور کمتر باشد و هر چه زمینه از سوژه اصلی دورتر باشد، زمینه پست عکس تیره‌تر دیده می‌شود. با این کار می توانید بدون اینکه پس‌زمینه باعث بهم زدن تمرکز شود، عمق میدان مناسبی ایجاد نمایید. فلاش نیز کنترلی دارد که با آن می توان قدرت آن را کم و زیاد کرد. با استفاده از این دو کنترل با یکدیگر، کنترل کاملی بر روی نوردهی سوژه با فلاش در جلوی زمینه و نوردهی پس زمینه با نور محیط خواهیم داشت.

 پس زمینه‌ها

پس زمینه باعث موفقیت یا شکست یک عکس می شود. عکس یک گل که درمقابل یک پس زمینه شلوغ گرفته شده است چندان زیبا نیست. اگر پس زمینه خارج از فوکوس و سافت باشد، یک گل شارپ بخوبی خودش را نشان می دهد. خوشبختانه عمق میدان در عکس‌های نمای نزدیک خیلی باریک است و معمولا سافت کردن پس زمینه مشکل نیست. فقط کافی است دیافراگم خودتان را باز کنید (F2.0 - F3.2) و روی گل فوکوس نمایید. هر چیزی که در پشت گل قرار دارد مات شده و هر چه مات‌‌تر باشد از گل دورتر به نظر خواهد رسید. البته باید به عمق میدان خود گل نیز توجه نمایید تا اجزای مورد نظر در محدوده عمق میدان فوکوس واقع شوند و شارپ باشند. با گرفت چند عکس و بررسی آنها دیافراگم مناسب برای عکس مورد نظر را بدست خواهید آورد.

در این عکس از یک دوربین کامپکت canon G5 استفاده شده است. بخاطر داشتن مانیتور چرخان دوربین براحتی روی زمین قرار داده شده و با نگاه کردن درمانیتور آن عکس کادر بندی شده است. با دوربین‌های دیگر عکاس مجبور خواهد بود برای گرفتن عکس روی زمین دراز بکشد. با استفاده از یک زوم زاویه باز عکاس توانسته است پس‌زمینه را در عکس داشته باشد.

استفاده از خیمه نور

در اینجا یک تکنیک خاص برای استفاده از خیمه نور شرح داده می‌شود. در اینجا از یک چادر نور که زیر آن بریده شده تا بتوان آن را روی گلها قرار داد، استفاده شده است. با استفاده از چادر نور نه تنها نور مات و پخش می‌شود، بلکه جلوی باد نیز گرفته می‌شود و با کادر بندی صحیح گل، یک پس زمینه خاکستری یا سفید یک دست خواهید داشت. این نوع پس زمینه را براحتی می توان در نرم‌افزارهای ویرایش عکس انتخاب کرد و در صورت نیاز آنرا حذف یا با رنگ دیگری تعویض نمود یا حتی گل را کپی و در منظره دلخواه اضافه کرد. اگر پس زمینه شلوغ باشد، اگر این کار غیر ممکن نباشد، حداقل بسیار وقت گیر خواهد بود.

عکس اصلی با استفاده از یک چادر نور

همان عکس پس از حذف پس زمینه 

همان عکس پس از تغییر پس زمینه به زرد

در این عکس همان گل لاله روی منظره دیگری اضافه شده است.

برای حذف پس زمینه، با قرار دادن چادر نور بر روی گل مورد نظر از آن عکس بگیرید. این چادر نور را پخش نموده و سایه‌هایی نرم و ملایم ایجاد می شود و ضمنا جلوی باد و حرکت گل را نیز می گیرد.

نکته برای عکاسی در سفر

قبل از گرفتن عکس، 2-3 ساعت در محلهای اصلی مورد نظر بگردید. لیستی از نماهایی که باید عکاسی کنید تهیه نمایید و با استفاده از نقشه برنامه ریزی نمایید تا چگونه محلهای مختلف را در بهترین شرایط نوری اشان مجددا جهت عکاسی بازدید نمایید. معمولا بهتر است محلهایی که رو به شرق هستند را در صبح هنگام یکه خورشید در شرق طلوع می کند عکاسی نمایید و محلهایی که رو به غرب هستند را در بعد از ظهر. (در نیمکره شمالی محلهایی که رو به جنوب هستند در زمستان هنگام طلوع خورشید که خورشید جنوبی‌تر است دارای نور بهتری هستند و مکانهایی که شمالی هستند در تابستان که خورشید شمالی تر است نور مناسبتری دارند.)

برای اینکه موقعیت خود را خوب بشناسید و ارزش آنرا احساس نمایید وقت کافی بگذارید. بیشتر مردم عادت دارند یک عکس بگیرند و سپس به سمت موقعیت دیگری حرکت کنند، ولی من توصیه می کنم زمان بیشتری در جای خود بمانید و منظره را از درون منظره یاب دوربین خود بررسی نمایید. برای پیدا کردن زمینه و پیش زمینه بهتر و نیز تغییر کادر و ترکیب بندی عکس جوانب کار را بررسی نمایید.

من وقتی در حال عکاسی کلیسای میسیون دولورز در سانفرانسیسکو بودم یک گروه توریستی وارد کلیسا شد. هر کدام از توریستها تعدادی عکس استاندارد از کلیسا گرفتند و آنجا را ترک کردند. من بیشتر توقف کردم و سالنهای جانبی و معماری پر زرق و برق اسپانیایی آن را با دقت بررسی کردم. این زمان اضافی که من صرف کردم باعث شد تا عکسی که از این سالن گرفتم به عنوان عکس روی جلد کتاب رسمی راهنمای بازدید کنندگان از سانفرانسیسکو انتخاب شد.

4- هویت عکس را مد نظر داشته باشید.

هنگامی که من انتشار عکسهای سفرم را شروع کردم متوجه شدم که همه ویرایشگران عکس در عکسها به دنبال موضوع مشترکی می کردند: مردم. با اضافه کردن یک یا دو نفر از مردم هر منطقه در عکسها یک نقطه ارتباط قوی برای بیننده بوجود می‌آید، انگار که خودش را در آن محل احساس می‌کند. همچنین با این کار احساسی از اندازه اشیاء و اجزاء عکاسی شده برای بیننده بوجود می‌آید، مثلا با وجود چند نفر در محوطه یک بنای قدیمی یا پای یک آبشار بیننده بزرگی و ابعاد آنها را متوجه می شود.

ضمنا در این سفرها، فستیوالها، کارناوالها یا مراسمی که مردم در آن حضور دارند از دست ندهید، معمولا لباسهای رنگارنگ یا محلی و آداب و رسوم هر منطقه مناظری خوشایند و جذاب را برای عکس شما فراهم می‌آورد.

5- به دنبال تنوع باشید

تنوع بخش مهمی از زندگی و همچنین عکاسی است. تصور نمایید که عکسهایتان به عنوان یک گروه عکس چطور به نظر می‌رسند. سعی نمایید تا شیوه‌های مختلفی برای عکاسی انتخاب نمایید، مناظر زاویه باز را با تصاویر خاص دارای جزئیات دقیق ترکیب نمایید، عکسهای روز را با شب و عکسهای پرتره را با عکسهای انتزاعی... خلاصه اصل تنوع را در نظر داشته باشید.

وقتی در یک شهر گردش می کنید، دنبال چند دسته از موضوعات مختلف باشید، نظیر علائم، چشم‌اندازها، لحظات خاص، ساختمانها، مردم، مناظر خیابانی، فستیوالها، مکانهای مقدس و عبادتگاهها، سواحل دریاچه‌ها و مناظر دریا، غذاها و غیره. خود را محدود به عکاسی از یک موضوع تنها مثلا ساختمانها نکنید. به دنبال نماهای غیر مرسوم از مناظر و سوژه‌های مشهور باشید، مانند نماهایی که چند نماد تصویری را یکجا نشان می‌دهند. مثلا من در لندن سعی کردم یک کافه مدرن را همراه با یک باجه تلفن قدیمی در یک عکس بگیرم. به یاد داشته باشید وقتی شما عکسهایتان را به دوستان و خانواده‌اتان نشان می‌دهید، می‌خواهید داستان سفرتان را تعریف نمایید. بنابر این فراموش نکنید که بخشهای عادی‌تر سفرتان را هم به تصویر بکشید، پیزهایی مثل نشانه‌ها، حمل و نقل و رستورانها تا بتوانید آنچه را که دیده‌اید برای آنها بازگو نمایید و تنوع بیشتری به کار خود ببخشید.

من امیدوارم که این نوشتار مختصر به شما ایده جدیدی بدهد تا آنرا در سفر بعدی خود تجربه نمایید. این نکات عکاسی مرا در حد قابل توجهی بهبود دادند. فقط آنچه را که پروست گفت به خاطر داشته باشید: تنها به دنبال مناظر جدید نباشید، بلکه دنبال چشمهای جدید برای دیدن باشید.

عکاسی در سفر 

مارسل پروست رمان نویس فرانسوی در بیوگرافی خودش نوشته است: سفر برای اکتشاف دنیاهای جدید بازدید از سرزمینهای جدید نیست، بلکه یافتن چشمهایی جدید است. این نصیحت پروست، پندی برای زندگی بوده، ولی میتوان آنرا به عکاسی در سفر نیز تعمیم داد. اخیرا من دارم سعی میکنم که با چشمهایی جدید یا نگاهی تازه، عکاسی کنم. در این مقاله شرح خواهم داد که برای یک سفر عکاسی یا گرفتن عکسهایی جالب در یک سفر چه باید کرد.

چند سال قبل، من از کارم کناره گرفتم تا به صورت تمام وقت به گرفتن سلسله عکسهایی بپردازم که برای نوشتن کتابی در زمینه راهنمایی عکاسان در سفر بنام اسرار عکاسی احتیاج داشتم. انجام این کار ابتدا خیلی سر راست و راحت به نظر می رسید، من تنها نیاز داشتم تا از نماهای کلاسیک در مناطق مورد نظرم عکاسی نمایم. ولی به زودی فهمیدم که دیدگاه آماتوری من برای انتشار یک راهنمای مناسب، کافی نیست! یک کتاب عکاسی به عکسهایی بالاتر از یک آلبوم شخصی نیاز دارد و من می بایست عکسهایم را قویتر، رنگینتر، مهیج‌تر و امیدوارکننده‌تر می‌کردم. در طی این مطالعه و بررسی، من توانستم ابعاد مختلف این مهارت را که برای حرفه‌ای شدن نیاز بود کشف نمایم و بتوانم عکسهایی بگیرم که برای انتشار مناسب باشد، نه اینکه تنها به درد ثبت خاطرات گذشته بخورد. همانند آنچه که پروست گفت، من به مناظر و مکانهای جدید برای عکاسی نیاز نداشتم، بلکه نیاز به چشمهایی جدید یا نگاهی تازه داشتم.

اولین گام این بود که هدف خودم را بهتر بشناسم. من شروع به مطالعه کتابهای سفرنامه و مجلات راجع به مسافرت نمودم تا دریابم چه جور عکسهایی به نظرم جالبتر می آیند. بقول معروف کار را از انتها آغاز کردم. من بهترین عکسهایی را که می بافتم تجزیه و تحلیل می کردم تا بفهمم که راز زیبایی و جذابیت آن کار در چیست و چرا این عکسها، از عکسهایی که من می‌گیرم جذابترند. این کار خیلی وقت‌گیر بود ولی من این کار را برای بهبود عکاسی‌اتان به شدت توصیه می‌کنم. عکسهایی که من را جذب می‌کرد رنگهایی زنده، ترکیب‌بندی ساده، استفاده مناسب از نور، نمایش عمق سه بعدی و نگاهی غیر معمول و جالب به یک مکان معروف و شناخته شده داشتند.

بعد از اینکه دریافتم به دنبال چه چیزی هستم، به مطالعه کتابها و مجلات عکاسی پرداختم تا مهارتهای مورد نیازم را یاد بگیرم. قدم نهایی این بود تا آموزه‌هایم را به عمل برسانم، و با انجام تمرین و گرفتن عکسهای فراوان به مهارت عملی لازم برسم. مانند بسیاری از مهارتها، در عکاسی نیز تمرین کار را کامل می کند و تمرین بخش لذتبخش کار است. من در این مرحله مرتب از نتیجه کار خود نکات جدیدی می‌آموختم و با مقایسه کارهایم با کارهای دیگران که برایم جالب بودند، نکات قوت و ضعف عکسهای خودم را مشخص می کردم. در این نوشتار به پنج نکته که شما را در بهبود عکسهای سفرتان کمک می‌نماید اشاره خواهم نمود.

1- تاثیرگذاری عکس

یک عکس عالی چشمها را می‌رباید و شما را مجبور می‌کند از مرق زدن کتاب دست برداشته و به عکس خیره شوید. در حالی که ممکن است یک عکس هزاران کلمه حرف داشته باشد ، ولی من فکر می‌کنم یک عکس خوب عکسی است که بیننده با دیدنش بی اختیار و از روی تعجب بگوید :وای!

کلید تاثیرگذاری بصری در 4 چیز است: سادگی، رنگ، نور و عمق

1- 1- سادگی. من وقتی به بسیاری از عکسها نگاه میکنم، چیزی که بیشتر از بقیه فدا شده است سادگی است و عکس درهم و برهم است. برای القای یک پیام واضح باید یک عبارت ساده و موجز بگویید: کم گوی و گزیده گو! بخشهای غیر ضروری عکسهایتان را ببرید و توجه بیننده را به سمت اساسی‌ترین اجزاء عکستان معطوف نمایید. تنها برای اینکه سوژه مورد نظرتان پس زمینه ای داشته باشد، بخشی از اطراف آنرا باقی بگذارید. درهم ریختگی را از عکستان دور کنید، بخصوص آنرا از لبه‌های عکس دور نمایید. به سادگی با گرفتن عکسی از فاصله نزدیکتر به سوژه و استفاده از یک لنز زاویه باز و یا زوم بیشتر با یک لنز تله میتوانید المانهای ناخواسته را از کادرتان خارج کنید.

مثلا من هنگام عکاسی از یک بنای زیبا دوست دارم از یک پیش زمینه قوی و یک لنز 28 م.م. استفاده نمایم. ساختمان را در یک سوم بالای عکس قرار می دهم و دو سوم باقیمانده عکس را با گلهای رنگی یا استخر جلوی آن پر می‌کنم. من دوست دارم که پایین کادر را با آن زیبایی بی پایان ببندم. ضمنا با استفاده از یک دیافراگم کوچک مثل f22 همه چیز را در فوکوس نگاه می دارم.

1-2 - رنگ. راه مورد علاقه من برای افزایش تاثیر پذیری عکسها، پررنگ و زنده کردن رنگها است. من عکسهایی که در آن قرمزی ماشینهای مسابقه‌ای، آبی آرام بخش آسمانی، زردهای با طراوت و سبزهای دلپذیر دارند را دوست دارم. باز تاکید میکنم، سادگی کلید تاثیر گذاری است، سعی نمایید برای تاثیرگذاری بیشتر تعداد و نوع رنگهای موجود در عکستان را حداقل نمایید. بطور کلی عکس، یک موضوع اصلی دارد و یک رنگ اصلی. تنها بر روی یکی از سه رنگ اصلی تمرکز نمایید:قرمز، آبی یا زرد. این رنگهای غالب بهترین توازن را با رنگهای مکمل خود برقرار می نمایند:قرمز با سبز، آبی با نارنجی و زرد با بنفش.

برای سالهای متمادی، من از رنگهای چشمگیر در عکسهایم استفاده نمی کردم و این بسیار مخرب بود. از انواع فیلتر و محدوده بندی نور استفاده میکردم، ولی هیچکدام درست کار نمی کرد. ولی بالاخره راز کار را پیدا کردم که در یک کلمه نهفته بود: رنگهای شاداب و زنده (Velvia). با استفاده از اسلاید رنگی با رنگهای شاداب و اشباع ناگهان عکسهای آماتوری بی رمق من به عکسهای حرفه ای با رنگهای زنده تبدیل شد. این دریافت شبیه یک الهام حیات بخش بود. (در دوربین های دیجیتال معمولا یک مد رنگی Velvia وجود دارد که رنگهایی با اشباع بیشتر و غنی تر ایجاد میکند.- م.)

دو حربه دیگر برای زنده‌تر کردن رنگها وجود دارد که هر دو بسیار ساده‌اند. اول این از یک فیلتر پلاریزه استفاده نمایید که قیمت بالایی هم ندارد. من در بیشتر عکسهای روز در هوای آزاد، از فیلتر پلاریزه برای پررنگ تر کردن آبی آسمان استفاده می‌کنم. ضمنا این فیلتر انعکاس سطوح را کم می ‌کند و باعث می شود تا رنگ سطوح درخشان و زنده‌تر به نظر آید. دوم اینکه عکستان را در طیف‌های متوسط تنظیم نمایید. برخلاف چشم انسان، فیلم عکاسی دارای محدوده دینامیکی کوچکی است که فقط می تواند محدوده باریکی از سطوح روشنایی را ثبت نماید. بنابر این سعی نمایید اجزائی را که از سایرین خیلی روشن تر یا تیره تر هستند در نظر نگیرید و طیفی متعادل در میان کادر را برای نورسنجی استفاده نمایید.

1- 3- نور. استفاده خوب از نور رمز عکسهای برنده است. استفاده موثر از نور روز می تواند رنگهای عکستان را نیز بهبود بخشد. رمز عکسهایی مانند عکسهای نشنال جئوگرافیک این است که وقتی نور خورشید طلائی است - ساعات ابتدایی بعد از طلوع آفتاب یا نور قبل از غروب – عکس بگیرید. عکاسان حرفه‌ای این زمان را ساعات جادوئی می‌نامند. با نزدیک شدن خورشید به افق، نور خورشید مجبور است مسیر بیشتری را در هوا و از جمله از میان لایه ازون، گرد و غبار و بخار آب عبور نماید. بنابراین طول امواج واقع در انتهای طیف آبی پراکنده شده بیشتر از امواج واقع در انتهای طیف قرمز جذب می‌شوند. بنابر این نور خورشید ابتدا به زردی و سپس رفته رفته به سرخی می‌گراید. این نور طلایی منظره شما را با رنگی آتشین نقاشی نموده و تصاویری حیرت‌انگیز ایجاد می کند. ضمنا نور کمتر محدوده روشنایی منظره را کمتر نموده و به دوربین امکان ثبت بهتر رنگها را می دهد.

1- 4- عمق. در عسکهایتان اجزایی که عمق را نشان می‌دهند بگنجانید تا عکسهای دو بعدی را به سه بعدی تبدیل نمایید. مثلا با ترکیب یک پس زمینه جداگانه با یک سوژه بسته، سوژه و زمینه آن را در صفحات جداگانه‌ای قرار دهید. دنبال یک سری خطوط راهنما همانند یک دیوار، نرده یا جاده بگردید تا بیننده را به درون عکس بکشید. با عکاسی در ساعات جادوئی با ایجاد سایه‌های طویل‌تر شکل و بافت بهتری ایجاد نموده و به جدایی سوژه از زمینه کمک می‌نماید.

2- تحقیق نمایید.

هر چه بیشتر در مورد محل مورد عکاسی تحقیق نمایید عکسهایتان بهتر خواهد شد. قبل از بازدید از یک محل، دنبال مطالبی در مورد آنجا بگردید. بسیاری از شهرها و کشورها و مناطق توریستی دارای سایت یا دفاتر خاصی هستند که میتوانند اطلاعات خوبی به همراه عکسهایی از مکان مورد نظر در اختیار شما قرار دهند. دفترچه‌های رنگی راهنمای مسافرین و کتابهای عکس مکانهای مورد نظر دارای عکسهای زیادی از آن منطقه خواهد بود. ضمنا می توانید با استفاده از چند کلمه کلیدی خاص، به جستجوی مطالب و عکسهای منطقه مورد نظر در اینترنت بپردازید.

وقتی به محلی وارد می‌شوید، قفسه عکسهای کارت پستال، کتابهای عکس یادگاری، دفاتر محلی اطلاعات توریستی را جستجو کنید و با رانندگان تاکسی و خدمه هتل صحبت نمایید تا اطلاعات بیشتری در مورد محل به دست آورید و آماده بکارگیری دوربینتان شوید.

من قبل از بازدید از هند، یک کتاب عکس پیدا کردم با عکسی فریبنده از تاج محل که از روی رودخانه گنگ گرفته شده بود. وقتی من به آن محل معروف رسیدم هیچکس حتی کارکنان اطلاعات توریستی نمی دانستند که چگونه می‌توان به رودخانه دسترسی پیدا کرد. بطور اتفاقی یک راننده تاکسی اطلاع داشت و توافق کرد که قبل از طلوع آفتاب مرا به آنجا ببرد. ما از میان یک کوچه باریک گذشتیم و به لب رودخانه رسیدیم که در آنجا همه چیز ویرانه و متروکه بود و جز یک خانه کوچک چیزی وجود نداشت. درست هنگامی که خورشید شروع به طلوع کرد، مردی از آن خانه برای سیگار کشیدن بیرون آمد. بعد از اجازه گرفتن از او، چند عکس از او که از طلوع آفتاب و پک زدن به سیگار لذت می‌برد گرفتم. این عکس که در آخرین سفر آماتوری‌ام گرفتم یکی از عکسهای مورد علاقه من است و در زمره یکی از عکسهای مورد توجه و پرمباحثه نشنال جئوگرافیک قرار گرفت.

چند نکته برای عکاسی از مردم

معمولا با تماشای عکسهایی که از مردم و بخصوص اعضای فامیل و دوستان گرفته ایم، لبخند بر لبانمان نقش می بندد. پس دوربین خود را بردارید و آماده باشید تا خاطرات خود را برای سالهای طولانی زنده نگاه دارید. بخصوص با نزدیک شدن به ایام نوروز و دید و بازدید و مسافرتهای دست جمعی، این مطلب می تواند برای مبتدیان سودمند باشد. در اینجا چند نکته مختصر و ساده، ولی مهم در مورد عکاسی از مردم برایتان می نویسیم. راحت باشید زیاد سخت نگیرید که سوژه حتما در یک حالت خاص باشد. اجازه بدهدی سوژه راحت بوده و در وضعیت طبیعی خودش قرار دادشته باشد. سوژه را در محل مورد علاقه خودش عکاسی کنید، یا حداقل در یک مکان راحت. استفاده از وجود اثاثیه بدون ربط در صحنه، مثل یک آلت موسیقی یا یک گلدان بزرگ می تواند به جذابیت عکس بیفزاید. به سوژه نزدیک شوید منظره یاب یا مانیتور دوربین را با سوژه پر کنید تا عکس موثرتری داشته باشید. نزدیک بروید یا از زوم دوربین خود استفاده کنید تا بر آنچه که مهمتر است تاکید بیشتری شود و اجزاء غیر مهم را از کادر حذف نمایید. 

عکسهایی ساده و طبیعی بگیرید

از اینکه سوژه را مجبور به نگاه کردن در دوربین کنید به شدت بپرهیزید. تنوع در عکس بسیار مهم است. عکسهایی طبیعی و ساده از مردم در حال کار، بازی، تکیه دادن به نرده، گفتگو و استراحت و ... بگیرید.

از نور طبیعی استفاده کنید

شاید تعجب کنید اگر بگوییم که بهترین نور طبیعی برای عکاسی از مردم، نور روزهای ابری روشن است. نور درخشان آفتاب باعث اخم کردن سوژه ها می شود و ضمنا سایه های تندی در صورت آنها ایجاد میکند که زیاد جالب نیست.در روزهای ابری روشن، نور مات محیط چهره ها را زیباتر می کند. در داخل مکانهای سر پوشیده، سعی نمایید فلاش را خاموش نموده و با استفاده از نور یک پنجره، سوژه را با نور مات و جهت دار ورودی عکاسی نمایید. این جور عکسها بسیار زیباتر از عکسهای با فلاش خواهند شد.

از سایه‌های تند پرهیز کنید

با استفاده از نور طبیعی یک روز ابری یا سایه از سایه‌های تند بپرهیزید. در روزهای آفتابی، اگر دوربینتان مد فلاش اجباری دارد، از فلاش اجباری برای ملایم کردن سایه‌های سوژه استفاده نمایید. با زدن فلاش سایه‌های تند روی صورت کم رنگ تر شده و چهره زیباتر نشان داده می شود. ضمنا با درخششی که روی پوست ایجاد می شود، سوژه ها شادابتر به نظر می رسند. 

از تایمر استفاده کنید.

فراموش نکنید که خودتان هم در عکسها مشارکت داشته باشید. دوربین را روی یک سطح صاف یا سه پایه بگذارید. محل قرار گیری خودتان در کادر را بررسی نموده و در نظر بگیرید. سپس تایمر دوربین را تنظیم نموده و دکمه شاتر را فشار دهید. شما چند ثانیه ای فرصت خواهید داشت تا به جمع دوستان و فامیل در عکس بپیوندید. زیاد جالب نیست وقتی عکسهای گذشته را مرور می کنید همیشه خودتان پشت دوربین بوده باشید.

چند ترفند مختصر برای عکاسی در نور کم

برای بسیاری از مردم، نور کم معادل است با عکاسی سخت. ولی در واقع نور کم هم یک فرصت خوب برای گرفتن عکسهایی هیجان انگیز است! بنابر این وقتی در پیک نیک هستید با ابری شدن هوا آماده خلق تصاویری زیبا باشید. تنها باید چند نکته ساده را رعایت نمایید:

1- دوربین را محکم‌تر و ثابت‌تر از همیشه نگهدارید.

برای اجتناب از عکسهای مات بر اثر تکان خوردن دوربین، دوربینتان را به یک محل ثابت مثل پشتی یک صندلی یا میز، یا به یک ستون یا درخت تکیه دهید. با این کار از حرکت دوربین و مات شدن تصویر جلوگیری می شود. بهترین کار این است که از یک سه پایه بزرگ یا جیبی استفاده نمایید.

2- منتظر ساکن شدن سوژه شوید.

اگر سوژه شما حرکت می کند، منتظر شوید تا قبل از گرفتن عکس، حرکتش کند شده یا ساکن شود.

3- فلاش را خاموش کنید.

هنگامی که در خارج خانه در نور کم عکس می گیرید (مثل غروب یا هوای به شدت ابری) و سوژه مورد نظر شما در برد فلاش دوربینتان قرار ندارد(بیشتر از حدود 3 متر)، برای داشتن نوردهی موثرتر فلاش دوربین را خاموش کنید و عکس را با نور موجود بگیرید. دوربین را تا حد ممکن ثابت نگه دارید یا از سه پایه استفاده نمایید.

4- از مد فلاش مخصوص عکاسی در شب استفاده نمایید.

در دوربین هایی که مد فلاش مخصوص شب دارند، استفاده از این مد بسیار بجا و موثر است. منتها باید به افرادی که از آنها عکس می گیرید تذکر دهید که بعد از زدن فلاش چند ثانیه بیحرکت بمانند. چون بعداز فلاش، دیافراگم هنوز باز است. دوربین هم مانند حالت بدون فلاش باید تا حد ممکن بیحرکت نگاه داشته شود و استفاده از سه پایه به شدت توصیه می شود.

5-از فیلم مخصوص نور کم یا حساسیت بالای دوربین استفاده نمایید.

در دوربینهای آنالوگ از فیلم‌های با حساسیت بالا مخصوص نور کم استفاده نمایید. از فیلمی با حساسیت 400، 800 یا حتی بالاتر مانند Kodak Max versatility یا Kodak Max versatility plus استفاده نمایید. در دوربین های دیجیتال براحتی می توانید حساسیت دوربین را بالا ببرید. البته در دوربینهای غیر حرفه‌ای با افزایش حساسیت، نویز دوربین بالا می رود که در خیلی از موارد در چاپهای معمولی دیده نمی شود و تا حدود زیادی نیز با نرم افزارهای اصلاح نویز قابل برطرف شدن است، ولی باید از قبل عملکرد دوربینتان در چنین شرایطی را بشناسید تا بتوانید بهترین تنظیم را انتخاب نمایید.

6- دکمه شاتر را به آرامی فشار دهید

برای اینکه بر اثر فشردن شاتر دوربین تکان نخورد، دکمه شاتر را به آرامی بفشارید. به نرمی و کم کم آن را فشار دهید تا عکستان شارپ و دقیق باشد.

عکسهای سیاه و سفید بار دراماتیک بیشتری دارند:

عکاسی سیاه و سفید پرتره دنیای تازه ای از عکاسی را برای عکسهای دیجیتال شما به ارمغان می آورد. در نظر داشته باشید که تعدادی از عکسهای پرتره‌اتان را با استفاده از مد سیاه و سفید دوربین و یا با استفاده از نرم افزارهای ویرایش عکس، بصورت سیاه و سفید بگیرید. عکسهای سیاه و سفید می توانند صلابت، درام و احساس بیشتری را در عکسهای شما وارد نمایند. همچنین می توانند باعث شوند که سوژه شما شیک تر و برازنده‌تر به نظر برسند، بخصوص اگر لباس های زیبایی نیز پوشیده باشند.

 لباس‌های بزرگترها عکس کودکان را بامزه تر می کند: 

اگر می خواهید از کودک خودتان یا دوستانتان عکس بگیرید، لباسهایی را که به آنها خیلی بزرگ است آزمایش نمایید. مثلا می توان یک کفش بزرگ (مواظب زمین خوردن آنها باشید) یا یک عینک بزرگ یا یک کلاه بزرگ که بخشی از سر را می پوشاند به کودک پوشاند. با دوربین دیجیتالتان آماده گرفتن چند عکس پیاپی باشید. این عکسها، برای همیشه یادگاری و با مزه خواهند ماند.

 دستها را نادیده نگیرید.

برای اینکه نشان دهید یک شخص دقیقا چگونه آدمی است دستهایش را نیز در عکس بگیرید. گرچه معمولا می گویند چشمها مهمترین بخش صورت است و اصطلاحا پنجره روح به بیرون است، ولی دستها را نیز ندیده نگیرید. وقتی یک شخص صحبت می کند، دستهایش پیوسته حرکت میکند و یک سری حالات را ایجاد می کند که می تواند پرتره‌های دیدنی و زیبایی باشد. حتی در حالت سکون، موقعیت دستهای یک شخص، چه در حالت به هم گره خورده یا آزاد، می تواند جلوه بهتری به پرتره مورد نظر شما بدهد.

 از حالات تصنعی جلوگیری کنید: 

وقتی می‌خواهید عکس پرتره بگیرید، به غیر از عکسهای پرسنلی و رسمی که ذاتا همینطو راست، معمولا سوژه شما در مقابل دوربین حالات مصنوعی بخود می گیرد. از این تکنیک که اینجا معرفی می کنم برای طبیعی کردن حالت سوژه و بیرون بردن او از حسی که گرفته استفاده نمایید.

فوکوس، دیافراگم، سرعت شاتر و بقیه تنظیمات لازم را روی دوربین انجام دهید، سپس در مورد موضوعات مورد توجه سوژه یا مثلا موضوعات روز شروع به صحبت نمایید در حالی که دوربین آماده عکس گرفتن از سوژه است. با کمی صحبت و خارج شدن از حال و هوای عکاسی سوژه شروع به گوش کردن حرفهای شما کرده و حالات طبیعی مثل لبخند و سایر عکس العمل های طبیعی در صورتش پدیدار می شود. اکنون وقت آن است که به سرعت شاتر را فشرده و عکس خود را بگیرید.

 از هر کسی در محل کارش عکس بگیرید:

عکسی که از یک مدیر، رئیس یا عضو هیات مدیره گرفته شود که پشت میز چوب گردوی بزرگش نشسته باشد، می تواند قدرت و پرستیژ آن فرد را نشان دهد. اگر هنگام عکاسی از افراد در محل کارشان، اختیار عمل دارید از هر کسی در همان جایی که کار میکند و پشت میز خودش عکس بگیرید. با این کار ضمن طبیعیتر جلوه کردن عکس، میزان نفوذ و قدرت آن شخص را نیز به نمایش خواهید گذارد.

 سرعت بالای شاتر ضروری است:

برای اینکه بتوانید حالات لحظه ای چهره افراد را به نمایش بگذارید، استفاده از شاتر با سرعت بالا ضروری است. به غیر از حالتی که شما دارید یک عکس پرتره تحت کنترل در استودیو می گیرید، در بقیه شرایط داشتن یک دوربین دیجیتال با سرعت شاتر بالا ضروری است. شرایطی نظیر:

- مناظر خیابانی

- شخصی که در حال مصاحبه یا سخنرانی است

- بازی بچه ها

حالات چهره می تواند در یک آن تغییر نماید، بنابر این باید این لحظات را قبل از اینکه برای همیشه از دستشان بدهید، شکار نمایید.

از بلور کردن بصورت خلاقانه بهره ببرید: 

در یک منظره شلوغ، از بلور کردن عکس دیجیتالتان برای نشان دادن حرکت استفاده نمایید. هر چند داشتن شاتر سریع برای شکار دقیق عسکهای دیجیتال از مردم ضروری است، در بعضی از شرایط، عکسهای شما باید حرکت را نشان دهد. در این حالات، همانند منظره یک خیابان شلوغ، از بلور کردن عکس برای نشان دادن نبوغ خود بهره ببرید.

یک راه انجام این کار استفاده از شاتر آهسته هنگام عکاسی از مردمی است که با عجله در حال حرکت هستند. یا یک راه دیگر این است که هنگامی که دارید سوژه متحرکتان را که رویش فوکوس کرده‌اید، با دوربین دنبال می کنید، از شاتر آهسته استفاده نمایید. در این حالت در حالی که سوژه شما در فوکوس و با شارپنس خوب دیده می شود، پس زمینه بلور شده و منظره جالبی از حرکت را خلق خواهد نمود.

 سوژه را تحت فشار نگذارید، کمی عقب رفته و از زوم استفاده نمایید: 

برای راحتی بیشتر سوژه، کمی عقب رفته و از زوم دوربینتان برای کادر بندی درست استفاده نمایید. تقریبا تمام عکاسان می گویند به غیر از شرایط خاص، بجای استفاده از زوم دوربین، تا حد ممکن به سوژه نزدیک شوید. به غیر از حالاتی که ممکن است برای شما خطرناک باشد، مانند عکاسی از حیوانات وحشی یا جایی که امکان جلو رفتن وجود ندارد.

جلوتر رفتن، نیاز شما را برای داشتن زوم بیشتر برطرف می کند و از لرزش بیشتر دوربین نیز جلوگیری می کند. همچنین با استفاده نکردن از یک لنز تله فتو، شما از تاریک شدن گوشه های تصویر نیز بیشتر جلوگیری خواهید نمود.

ولی، هنگامی که می خواهید عکسهای پرتره نمای نزدیک از صورت افراد بگیرید، کمی عقب ایستادن و استفاده از زوم دوربین می تواند ایده خوبی باشد. بعضی از مردم ممکن است از یک دوربین با لنز بزرگ که در چند سانتیمتری صورت‌شان نگاه داشته شده باشد احساس عدم امنیت و ناراحتی کنند، پس بهتر است برای اینکه کل کادر را با صورت افراد پر نمایید، کمی عقبتر بایستید و در عوض با زوم دوربین، عکستان را بگیرید.

 از والدین نیز کمک بگیرید: 

برای عکاسی از بچه‌هایی که همکاری نمی کنند از والدین شان کمک بگیرید. اگر بچه‌ای از دوربین شما ترسیده است و نمی خواهد بگذارد عکسش را بگیرید، سعی نکنید با هزارضرب و زور و شکلک و ادا! بچه را ساکت نمایید در حالی که پدر و مادرش فقط شما را نگاه میکنند. اینکار چندان ثمر بخش نیست.

از والدین کودک کمک بخواهید روی صندلی بنشینند و کودک را روی پایشان بنشانند. یکی دو عکس آزمایشی در این شرایط بگیرید و بعد کودک را تنها روی یک صندلی بنشانید. این کار ممکن است کمی زمان عکاسی شما را طولانی‌تر کند، اما ارزشش را دارد، هدف نهایی گرفتن یک عکس خوب است. هر چه کودکان بزرگتر باشند والدینشان می توانند دورتر بایستند.

 هوشیار و خندان باشید:

لبخند بزنید و امیدوار باشید که سوژه اتان هم با شما لبخند می زند. وقتی دارید عکسهای رسمی پرتره می‌گیرید (مانند عکسهایی که برای کسب درآمد می‌گیرید)، در نظر داشته باشید که حالت شما روی سوژه تاثیر می‌گذارد. اگر شما خستگی و خواب آلودگی نشان دهید، سوژه شما ممکن است فکر کند که شما از او خوشتان نمی آید یا حداقل از کارتان ناراضی هستید. یا اگر گیجی و سردرگمی در کارتان نشان دهید، ممکن است سوژه اتان فکر کند که خودتان هم نمی دانید که چکار می‌خواهید بکنید.

خندان، خوشحال و سرزنده باشید تا این حالت خوب شما، در سوژه شما منعکس شود و عکس زیباتری را ایجاد نماید.

 در جاهای کم نور از تکنیکهای عکاسی در شب استفاده نمایید: 

آیا می‌خواهید در یک جای کم نور مانند درون یک مسجد، کلیسا، سالن تئاتر، جلسات عمومی یا جاهای دیگر که قادر به استفاده از فلاش نیستید یا بهتر است از آن استفاده نکنید، عکس بگیرید؟ شما می‌توانید از همان تکنیکهایی که برای عکاسی در غروب یا شب در فضای باز استفاده می کنید، بهره ببرید:

- اگر عسکتان دچار نویز زیادی نمی شود، حساسیت ISO دوربینتان را بالا ببرید. این مورد در دوربین های SLR که می توانند با حساسیت هایی مانند 1600 عکسهای کم نویزی بگیرند، بسیار سودمند است و یکی از برتری‌های بارز دوربین دیجیتال نسبت به نگاتیوی است.

- زمان نوردهی را بالاتر ببرید.

- اگر ممکن است از یک سه پایه استفاده کنید و یا دوربین را در یک جای محکم و بدون تحرک قرار دهید تا بتوانید از شاتر آهسته‌تری استفاده نمایید.

 از تقاضا برای تغییر مکان اشیاء برای گرفتن عکسی بهتر نهراسید:

از بینش خود بهره جسته و اجزاء ناخواسته را از کادر عکستان حذف نمایید. اگر در حال گرفتن عکسی پرتره یک یک شخص، یک گروه، در خانه یا محل کار هستید، ممکن است آنها بخواهند چیزهایی در اطرافشان در عکس نشان داده شود، مثل جوایز، کلکسیونها، گیاهان و غیره. به هر حال،قبل از گرفتن عکس، بخوبی منظره داخل کادر دوربین را بررسی نمایید تا چیزهای ناخواسته را که به عکس لطمه می زند، از صحنه حذف نمایید. مواردی مانند یک پوستر چسبیده به دیوار، یک کتاب با عنوان خاص، یک ابزار اداری، یک کپه کاغذ یا هر چیز دیگر.

از اینکه از سوژه‌اتان بخواهید که برای گرفتن عکس بهتر سر و سامانی به اشیاء اطرافش بدهید و آنها را حذف نموده یا دورتر ببرید، نهراسید. اگر بتوانید به آنها توضیح دهید چرا چنین تغییری برای بهتر شدن عکس مفید است، خود آنها با شما در این جهت همکاری خواهند نمود.

 مد پرتره دوربین دیجیتال تان را نادیده نگیرید:

اگر وقت کافی برای محاسبه تنظیمات لازم برای پرتره ندارید، مد پرتره دوربین دیجیتالتان را فراموش نکنید. آیا نیاز به گرفتن یک عکس فوری پرتره دارید و وقت کافی ندارید تا شاتر و دیافراگمتان را بگونه ای تنظیم نمایید که صورت سوژه در وضوح و فوکوس کامل باشد و پس زمینه او، کاملا بلور شود؟

بیشتر دوربینهای دیجیتال کنونی دارای یک برنامه پرتره در مدهای منظره‌اشان هستند که معمولا در صورت استفاده در همان شرایط مورد نظر،نتایج خوبی را می دهند. این مد احتمالا در حالت استفاده از فلاش با مد کاهش قرمزی چشم همراه است (البته همیشه مجبور به استفاده از فلاش نیستید) و معمولا عکسهای پرتره بهتر از متوسطی را نتیجه می دهد.

 نورسنجی کمی بالاتر از حد لازم برای کاهش لک و پیس ها:

با کمی نور بالاتر از حد لازم (اوراکسپوز) می توانید لک ها و کک و مک های صورت را کمتر نشان دهید. وقتی عکس پرتره دیجیتال می گیرید، یک تکنیک ساده که باید بعضی وقتها بکار ببرید کمی اوراکسپوز کردن عکس است. بااین کار لک ها و دیگر تغییرات رنگی پوست صورت را خیلی ضعیفتر نشان می دهید. بخاطر اینکه با کمی افزایش نوردهی، جزئیات تصویر کمتر می شود، جزئیات نقائص صورت نیز کمتر نشان داده می شود. توجه نمایید که انجام این کار به تجربه زیاد و محدوده بندی (براکتینگ) نیاز دارد تا بتوانید بهترین نقطه نوردهی را پیدا نمایید. قطعا مطلوب نیست که نوردهی در حدی باشد که جزئیات مشخصه صورت سوژه و جزئیات مطلوب از بین برود.

اگر تشخیص دادید که با اندکی نوردهی اضافی مشکل موجود برطرف نمیشود، آخرین چاره استفاده از نرم افزارهای ویرایش تصویر مانند فتوشاپ یا فتوپینت یا دیگر نرم افزارهای موجود است. همیشه قبل از انجام تغییرات بر روی عکس و ضبط آن، مطمئن شوید که نسخه اصلی را در جای مطمئنی ذخیره کرده‌اید.

 از عکس گرفتن سوژه بر روی صندلی های چرخان و متحرک پرهیز کنید: 

برای گرفتن عکس پرتره از صندلی‌های چرخان و متحرک استفاده نکنید. این باعث می شود که بیشتر مردم به تغییر وضعیت تشویق شده، در حالی که شما هنوز عکستان را در وضعیت مطلوبی که تنظیم کرده اید نگرفته‌اید. این کار علاوه بر به هم زدن وضعیت باعث ایجاد ماتی در تصویر بخاطر حرکت خواهد شد. به علاوه، با ثابت بودن سوژه بر روی یک مکان ساکن، می توانید مطمئن باشید نقطه فوکوس مورد نظرتان حفظ خواهد شد، بخصوص در دیافراگم های باز که عمق میدان کمی دارید.

از انعکاس شیشه های عینک جلوگیری کنید:

با استفاه از یک فیلتر پولاریزه دایروی از انعکاس نور در شیشه‌های عینک جلوگیری نمایید. با توجه به شرایط نورپردازی، هنگام عکاسی از مردمی که عینک دارند، انعکاسهای مزاحمی از شیشه های عینک بر روی عکس اثرات نامطلوبی خواهند گذارد. اگر با چنین وضعیتی مواجه شدید و خواستید از این انعکاس مزاحم جلوگیری نمایید، استفاده از یک فیلتر پولاریزه دایروی را فراموش نکنید. ضمنا بخاطر داشته باشید با استفاه از چنین فیلتری به زمان نوردهی بیشتری نیاز خواهید داشت، چون این فیلتر نور ورودی به دوربین را کاهش می دهد.

 سوژه اتان را از دیوار دور نگاه دارید:

سوژه مورد نظرتان برای عکاسی را دقیقا روبروی یک دیوار قرار ندهید. اگر می خواهید برای گرفتن عکس پرتره‌اتان از فلاش استفاده نمایید، بجای قرار دادن سوژه‌اتان دقیقا مقابل یک سطح خالی مانند دیوار، آنها را از این سطوح دور نمایید. به غیر از حالتی که شما با استفاده از منعکس کننده‌های نور و فلاشهای خارجی می توانید نور را کنترل نمایید، در سایر موارد فلاش دوربین، سایه نامطلوبی از سوژه را روی دیوار تشکیل خواهد داد. این قضیه بخصوص در مورد دیوارها یا سطوح سفید یا دارای رنگ روشن بیشتر صدق می کند.

فلاش میتواند انعکاس بدی در لباس داشته باشد.

 برای جلوگیری از قرمزی چشم از فلاش دوری کنید

نور لازم را ایجاد نمایید تا مجبور به استفاده از فلاش نباشید. تا جایی که ممکن است عکسهای پرتره را در محیطی با نور مناسب بگیرید. این به شما کمک می کند که هنگامی که از مردم عکس می گیرید مجبور به استفاده از فلاش نباشید و در نتیجه قرمزی در چشمها ایجاد نشود (ایجاد قرمزی در چشم به خاطر انعکاس نور از روی شبکیه است که قرمزی بد منظره ای را در چشمها ایجاد می کند.) بسیاری از دوربینهای دیجیتال دارای مد فلاش کاهش قرمزی چشم هستند، ولی این مد بخصوص در دوربینهای ارزان قیمت‌تر، خیلی موثر نیست. البته شما می توانید بعدا با نرم افزار این مشکل را حل نمایید، ولی به هر حال نیاز به صرف وقت و کار بیشتری است.